Roadtrippen in de Outback!

Beste vrinden,

Hoe staat het ermee? Lekker aan het genieten van het voorjaarszonnetje en al bezig een bruin tintje te kweken? Ik hoop het van harte!
Met mij gaat het nog steeds meer dan prima. Op dit moment zit ik in hartje Australie, midden in de Outback in de plaats Alice Springs na een topper van een roadtrip vanaf Darwin! Ik zal maar gelijk beginnen voordat het weer zo’n lange preek wordt zoals de vorige keer ;-) !

Na bijna 4 maanden op reis te zijn geweest met Eef, was het op 14 maart dan echt de hoogste tijd om afscheid van elkaar te nemen: Eef had haar vlucht terug naar Nederland en ik had een vlucht geboekt naar de bovenkant van Australie, “ The Top End” Darwin!
Uiteraard hebben we onze reis goed afgesloten in Cairns met een zeer uitgebreide bbq aan de lagoon, gevolgd door een flinke kroegentocht waaraan ook ex-semi-klasgenoot Jim met zijn reismattie deelnam. Ik moet zeggen, het was een waardig afscheid na onze TOP reis samen.
Bedankt he Eef!!

Eenmaal in Darwin had ik het idee eerst maar eens goed te gaan sightsee’en en op zoek te gaan naar travel buddies om naar Alice Springs of, beter nog, helemaal naar Adelaide te rijden dwars door het midden van Aussie over de “ Stuart Highway”.
Het sightsee’en werd hem de eerste dag niet helemaal: ze zitten nu midden in het regenseizoen (Darwin is super tropisch, dus zodoende) en er raasde een cycloon voorbij net aan de onderkant van Darwin dus het regende dat het goot. Ik heb die dag een auto staan schoonmaken bij een verhuurbedrijf om mijn tijd toch nog een soort van nuttig te besteden en gelijk wat money in de pocket te knallen! Uiteraard heb ik de dag erna een volle dag rondhoppen in Darwin gedaan en dat was hartstikke leuk.
Via de website Gumtree kwam ik in contact met een Duits meisje (Britta) die naar Alice Springs wilde rijden met haar auto. Samen met een Duitse jongen (Janis) en een Frans gappie (Felix) zouden we gaan roadtrippen. Ik vertrouwde de boel wel want Britta was met haar auto heel Aussie al in de rondte gereden, dus dat getuigde wel van de nodige ervaring! We hebben eerst nog St. Patrick’s Day gevierd temidden van alle Ieren in Darwin (helemaal top!) en de volgende dag was het gas erop en karren met die bak! Ik had er zin in!!

Op onze eerste roadtrip dag zijn we naar Litchfield National Park geweest; en national park ongeveer 90 km ten zuiden van Darwin. In dit park stikt het van de watervallen (waaronder je 9 van de 10 kunt zwemmen), mooie wandelingen, bos en termietenhopen (!). Omdat het regenseizoen volop aan de gang is, zijn alle watervallen nu in vol ornaat en de bomen en struiken super groen.
ZO mooi om te zien! Sommige creekjes en wandelingen waren trouwens afgesloten omdat het nu gevaarlijk is met krokodillen, maar goed dat risico loop je nu eenmaal in deze tijd van het jaar.
Na deze dag van volop wellnessen onder de watervallen, hebben we bij iemand in de tuin gekampeerd (een ex-couchsurf adresje die Britta nog had voordat ze naar Darwin kwam) in de plaats Batchelor, net buiten Litchfield.
We verbouwden de auto zodat er een matras uitgerold kon worden; 2 personen kunnen dan heeerlijk slapen in haar auto (waaronder zijzelf iedere nacht), en de andere 2 sliepen in Felix z’n tent. Volgens Britta was het goed voor de “group feeling” als we elke dag en nacht van plek zouden ruilen zowel overdag (zitplek in de auto), als ‘s nachts (slaapplek), dus zo gezegd, zo gedaan. En warempel: het werkte! Echt super gezellig dat groepje!

De volgende dag reden we naar Kakadu National Park. We hebben nog ff staan twijfelen bij de ingang of we wel of niet naar binnen zouden gaan, want door het regenseizoen was ongeveer het halve park onder water komen te staan en waren er veel wandelingen en uitkijkpunten niet toegankelijk. Uiteindelijk besloten we dat het zonde zou zijn om Kakadu te missen, dus we zijn erin gegaan. We hebben wat wandelingen gedaan en Aboriginal tekeningen gezien op de rotsen. Jammer van het weer (regen als een malle), maar toch zeker te moeite waard!

De plaats Katherine was onze volgende bestemming. We konden weer boodschappen inslaan terwijl we onszelf tussen honderden Aboriginals moesten door wringen en hierna zijn we na een pracht van een wandeling naar de Katherine Gorge geweest: een super mooie waterval aan het einde van de rivier waaronder we weer lekker konden zwemmen! Was echt weer ge-nie-ten!!
Britta raakte aan de praat met een tourguide van een groep gepensioneerde Duitsers en dit resulteerde uiteindelijk in een tochtje per boot terug naar de parkeerplaats, haha dat was wel weer echt een mooie actie!

Terwijl we onze tocht naar het zuiden voortzetten, kwamen we langs “Mataranka”, wat bekend staat om haar hot springs en creekjes waar je in kunt zwemmen (ja, alweer!). Je snapt wel dat we deze kans met beide handen aangrepen voordat we doorreden naar de volgende bestemming: Lake (komtie: ) Mary Ann! Jazeker! Ik heb hier gewoon m’n eigen meer joh.. en nee, die is niet ontstaan omdat ik te veel water had gedronken ;-)
Na wederom heerlijk gepoedeld te hebben, reden we door naar Devil’s Marbles.
Devil’s Marbles is een super grote groep rotsen verspreid over een paar vierkante kilometer (schat ik). Echt gaaf! Dit vroeg natuurlijk om een goeie wandeling, veel klimmen en veeel foto’s! We hebben er ook een SUPER mooie zonsondergang gezien, voordat we naast de rotsen gingen kamperen om de (meer dan) heldere sterrenhemel te zien.
Zucht.. Daar wordt een mens toch helemaal blij van?! :D

De dag erna kwamen we dan aan in Alice Springs! Vanuit uuuren rijden door het niets, kom je opeens in een stadje waar van alles is: supermarkten, een winkelstraat, hostels en noem al die zooi maar op! We hebben gauw weer eten en water ingeslagen voor de komende dag en zijn hem snel gepeerd naar de West McDonnell Ranges.
Dit gebied ligt (de naam zegt het al) ten westen van Alice Springs en is vooral bekend door de vele wandelingen te doen zijn, mooie uitzichte en veel waterholes waarin de Aussie woestijnbewoner op kan frissen. Echt weer helemaal geweldig!
We hebben hier gekampeerd en de volgende dag nog een halve dag in de Ranges besteed, voordat we koers zetten richting Kings Canyon.

Kings Canyon is een joekel van een rotsformatie met werkelijk waar uitzichten waarvan je mond spontaan openvalt. Dit leek ons wel wat, dus kampeerden we net buiten het park zodat we de volgende ochtend vroeg naar binnen konden om een dag lang te hiken.
Het kamperen was (zoals eigenlijk elke avond) op een ‘rest area’. Op een door Felix gestookt kampvuur werd ons avondeten door hem klaar gemaakt.. ja: klaargemaakt, je leest het goed. Onze Fransman is namelijk een kok, dus dat is genieten! Tegen al mijn flexitarische principes in, heb ik die avond voor het eerst in m’n leven kangoeroe op! Hierbij mijn nederige excuses aan jeugdheld Skippy, maar ik moet zeggen dat het prima smaakte! En dan die gegrilde groenten erbij: genieten! Is weer eens wat anders dan elke avond pasta met saus zoals de rest van de avonden, aangezien we het eten anders niet goed konden houden.

We hadden dus weer genoeg energie voor de pittige hike de volgende dag in Kings Canyon. Halverwege de wandeling kom je langs een super mooi creekje genaamd ‘Garden of Eden’, waarin we weer een verfrissende duik hebben genomen.
Rond een uur of 3 waren we klaar met de wandeling en zijn we gauw (dit is een relatief begrip aangezien een kilometertje of 500 hier ‘om de hoek’ is) richting Uluru gereden.

Uluru.. je weet zelf, die steen in het midden van de Outback! Ook wel bekend als Ayers Rock. Deze rots staat in een nationaal park samen met een andere zeer beroemde rotsformatie Kata Tjuta (The Olgas). Na een nachtje kamperen net buiten dit park, zijn we de volgende ochtend vroeg naar binnen gegaan om het meeste uit ons bezoek te halen.
En ja, daar was ie dan hoor! Ik vond het erg indrukwekkend. We hebben een wandeling van 10km om Uluru heengedaan, een beetje saai maar ben toch wel blij dat we het gedaan hebben. ‘s Avonds hebben we de zonsondergang gezien terwijl we op de achtergrond een groep Aboriginal een ceremie hoorden vieren.. wijntje erbij (mag eigenlijk niet daar, maar oke), een chipje en m’n 3 reis buddies met wie het met de dag gezelliger werd: het was weer eens een kippenvelmomentje!
Hierna hebben we weer net buiten het park gekampeerd (in het park is het verboden te kamperen), en stonden we om 04.30u weer op, om op tijd te zijn voor de zonsopkomst bij Kata Tjuta.

Mensen mensen, wat een vroegte maar vooral wat een kou. Dat vergeet ik helemaal te zeggen, maar hoe heet het overdag in de Outback is, zo koud is het ‘s nachts.. Gelukkig had deze meid nog een slaapzak in haar backpack zitten, dus ik heb het overleefd.
De zonsopkomst bij Kata Tjuta, ook weer een toppertje! Wat een kleurenspektakel man. Hierna hebben we een wandeling van 7,4 km gedaan tussen de rotsen door. In tegenstelling tot de wandeling rondom Uluru, is dit loopje wel echt super gaaf. Een beetje rotsachtig, af en toe een klim en de views verschillen van minuut tot minuut.
Na halve dag hier gespendeerd te hebben, redden we terug richting Alice Springs voor onze allerlaatste nacht met z’n vieren.
Eerst kwamen we nog langs wat kraters wat wel gaaf was om te zien, en vervolgens hebben we zo’n 50km buiten Alice Springs staan kamperen op een rest area.

De volgende dag namen Janis en ik afscheid van Britta en Felix, die samen met 2 nieuwe travelpartners naar Brisbane gaan rijden. We vonden het alle vier super jammer dat onze reis samen er op zat, maar we hebben echt een top roadtrip gehad die ik altijd zal blijven onthouden.
Janis en ik hebben bij een hostel in Alice Springs ingecheckt en we hebben een gratis didgeridoo les en een aantal wandelingen in de buurt gedaan. Best prima, dat Alice Springs! Ik moet zeggen, het barst hier van de Aboriginals, en als je ‘s avonds in je uppie op straat loopt dan ben je je leven niet helemaal zeker, maar verder is het goed te doen.

‘s Avonds ging Janis naar een didgeridoo voorstelling en ik horde wat geluiden uit de bar van het hostel komen: er bleek een quiz gaan de zijn. Het toeval wilde dat ik per ongeluk temidden van alle backpackers, precies naast 2 lokale heren ging zitten. We raakten aan de praat en na een tijdje bood eentje van hun (Matt) aan dat ie mij en Janis (die inmiddels weer terug was) wilde rondrijden rond Alice Springs!
Dat aanbod klonk ons als muziek in de oren. De volgende dag kwam hij ons ophalen nadat ie klaar was met werken. Lekker rondscheuren met die 4wd en naar wat onbekende plaatsen net buiten Alice Springs geweest. Super leuk! Ook zijn we de Anzac Hill opgeweest voor een mooie zonsondergang tijdens uitzicht over heel Alice Springs. Hierna zijn we bij Matt en z’n huisgenoot thuis uitgenodigd voor het avondeten voordat we de kroegen ingingen :) !

Janis is inmiddels ook vertrokken, en ik ben nog een beetje hier in Alice aan het uitvogelen wat ik ga doen. Morgen ga ik met Matt en die vriend naar de East McDonnell Ranges. Dit gebied is alleen 4WD toegankelijk, dus ik vind het een eer dat ik dat mee mag maken. Het plan is om er te kamperen in een swag: een typisch Australische slaapzak/tent.. Ik heb er super veel zin in!

En wat er hierna gaat gebeuren.. nog geen flauw idee. Ik wil in ieder geval de hele Stuart Highway tot aan Adelaide afrijden met alle stops tussendoor zoals het zoutmeer Lake Heart, de Flinders Ranges, Cooper Pedy (stad onder de grond) en wie weet wat nog meer!
Jullie horen gauw wat er gaat gebeuren!
M’n vingers doen weer zeer van het typen, maar hopelijk vonden jullie het leuk om dit verhaal te lezen. Ik hoor het graag, het blijft leuk om al die reacties steeds te krijgen dus een dikke pluim, mensen!!

Geniet van de lente en ik spreek jullie allemaal gauw weer.
X Marianne

PS. Excuses voor eventuele typfouten, ik heb het heel snel getikt aangezien er hier eentje in m’n nek zit te hijgen omdat ie op de computer wil. Sorry alvast!