Het East McDonnell bestaan

Jo peepz,

Hoe gaat het, is iedereen weer een beetje hersteld van Koninginnedag? Lekker weertje gehad zag ik al, top hoor, jullie doen het beter dan ik.. heb dit jaar namelijk geen Qday gevierd :(
Verder geen klagen hoor, voor de rest gaat het namelijk prima.
Ik ben momenteel aan het werk tegen kost en inwoning in Ross River Homestead in de East McDonnell Ranges (uurtje rijden vanaf Alice Springs).
Het plan was om hier een weekje te werken, maar omdat er aankomend weekend een super groot festival wordt gehouden – genaamd Wide Open Space-, waar wij als personeel gratis inmogen, heb ik besloten wat langer te blijven. Het resultaat is dat ik hier nu al 3 weken zit en het is echt geweldig!
Hoe ik hier zo ben beland en wat men hier uitspookt zal ik nu ff uitleggen.

Zoals ik in het vorige verhaal vertelde, heeft die local uit Alice Springs (Matt) me meegenomen om de East McDonnell Ranges te laten zien. Dit gebied ligt –surprise surprise- ten oosten van Alice Springs en het is echt belachelijk mooi. Het stikt van de bergen, uitgestrekte velden, uitzichten en zoetwater meertjes.. genieten dus!
Samen met Matt en een vriend (Bart) van hem zijn we met de 4wd wezen rondscheuren. De vriend had allemaal kaarten bij zich van onbekende 4wd tracks, dus we hadden een top tocht. ‘s Avonds zorgde Bart voor een heerlijk op kampvuur bereide maaltijd, voordat we op Australische wijze gingen kamperen: in een swag!
Een swag is een soort slaapzak en matras in 1, zonder dak dus je ligt onder de blote sterrenhemel (wat geen straf is in hartje Outback). Wat een topper!
Ik heb echt geslapen als een roos voordat we voor dag en dauw wakker werden gemaakt door gefluit van rondvliegende parkietjes.. echt o-ver-al vlogen ze: helemaal geweldig natuurlijk.
Je wilt trouwens echt niet weten hoeveel verschillende soorten vogels hier zijn, het is net een dierenwinkel. Zebravinkjes, kakatoes (roze, witte en zwarte), papegaaien, lorikeets en ga zo nog maar een paar dagen door, dus ik ben hier helemaal in m’n element.

Maar goed, genoeg over vogels; de volgende dag gingen we naar Trephina Gorge om een duik te nemen in het riviertje dat tussen twee bergen doorloopt.. maar wat bleek het geval:er was geen water te bekennen daar! Het lag een beetje droog te wezen omdat er een tijd geen regen is gevallen.
Niet getreurd, het zag er nog steeds schitterend uit en die duik namen we gewoon een eindje verderop in de John Hayes Rockhole.
Deze John Hayes Rockhole ziet er echt uit als een subtropsich zwemparadijs. Rotsen vanaf waar je het water in jumpt en wederom thee olie extracten in het water (ik kan er maar niet over uit), dus na afloop heb je gegarandeerd zacht haar. ;-)

Al gauw raakte ik aan de praat met een groepje jongelui die ook van de rotsen aan het springen was. Het bleken allemaal backpackers die aan het werk waren in Ross River Resort; een Homestead met cabines, een camping en een pub .Ze vonden het helemaal het einde en volgens hen kon ik er ook wel terecht als ik dat wilde?
Bleek achteraf dat hun ‘baas’ (die ergens langs de kant zat te chillen met een biertje) ze op me af had gestuurd om me overhalen om bij ze te komen werken. Er zat een bruiloft aan de komen en ze konden wel wat extra handen gebruiken.
Na het zwemmen reden we dan ook gelijk langs Ross River om te kijken wat het dan wel was.. nou echt helemaal goud! Dus 2 dagen later was ik weer terug met al m’n spullen om aan de bak te gaan daar!

Het geheel wordt gerund door een stel (Shane en Jodie) met 2 kids. Het jongste grut (Aysha) is 2 jaar en het wapen-geobserdeerde jong Ziggy (echt een lache kereltje) is 8. Omdat ie overal zo ver vandaan woont krijgt hij les via Skype, met hulp van vrijwilliger Maureen die hier met haar man is. Echt mooi om te zien hoe zo'n gezin leeft in het midden van de Outback.
M'n collega's zijn een aantal backpackers (1 Engelse meid, 1 Ierse jongen en tevens de helikopterpiloot, 2 Schotse jongens die intussen vertrokken zijn en voor de rest een zooitje wat oudere -al dan niet gepensioneerde- rondreizende Aussies, zoals de lerares van Ziggy + man - stuk voor stuk top lui)

Het ‘werk’ is een uurtje of 3 a 4 per dag (en 2x per week afwas in de avond) en het verschilt per keer wat we moeten doen. De ene keer is het schoonmaken en housekeeping (beetje boring dus), maar meestal zijn het wel chille klusjes zoals kippen voeren, paarden bijeendrijven of kampvuurhout zoeken.
Gelukkig heb ik door mijn uitzendkrachtenbestaan al enige ervaring in het lulletje rozenwater gevoel als je weer ff niet weet wat je moet doen maar je wilt niet de hele tijd vragen wat je moet doen, dus dat scheelde.
Ik heb bomen om staan zagen met een kettingzaag, hekken gerepareerd met een drilboor, gewhipper-snipperd, in de vrachtwagen gereden om afval op te halen en te dumpen op de schroothoop.. ik voel me soms net een gozer. Echt zo relaxed zijn die lui hier; als ze je een beetje vertrouwen (en dat is al gauw) dan mag je zonder problemen 1 van hun auto’s (allen 4wd) gebruiken als je dat nodig heb voor het werk of gewoon in je vrije tijd –om naar de Rockhole te gaan bijvoorbeeld of gwoon als je ff zin hebt om te toeren!
Oja ik luister hier trouwens naar de algemeen aanvaarde naam ‘Dutchie’ aangezien dat blijkbaar makkelijker is dan Marianne (of Mary Ann, zoals ik mezelf altijd voorstel aan Engelssprekenden). Voorbeeld: ‘Who’s on dishes tonight?’ ‘Graham and Dutchie’. Zo staat het zelfs op het werkrooster, haha is dat geen giller?


De dag van de bruiloft was een uitzondering op de regel van 4 uur werk per dag; we zijn werkelijk bezig geweest van 8 u in de ochtend tot half 3 ‘s nachts, maar het was echt een top dag.
Het Koppel had echt een bruiloft uit een boekje, zo wil ik hem later ook wel haha! De ceremonie op een top locatie: een sort strandje langs het riviertje tussen de bergen.
Wij liepen ondertussen rond met hapjes en drankjes en ‘s avonds was er een groot feest buiten bij de Homestead met DJ, optredens en alles erop en eraan. Ik stond achter de bar heerlijk op kosten van het huis mee te pimpelen, dat snap je zelf ook wel.
De volgende dag ging het feestgedruis gewoon rustig aan verder met feesten tijdens hun poolparty met diezelfde DJ, haha mooi man.

Wat ik al zei, het werk is dus tegen kost en inwoning, maar er valt ook geld te verdienen als je dat echt wil (en ja: ik wil!). Er zijn hier namelijk een hoop cabines te verven, wat echt een crappy klusje is. Het verdient voor geen meter (100 dollar per cabine – waar je bijna 2 dagen aan bezig bent), maar goed: beter iets dan niets! In m’n vrije tijd sta ik dus lekker op de ladder de schilderen en vandaag hoop ik m’n vijfde en laatste cabine af te krijgen.
Voor de rest valt er genoeg te doen in je vrije tijd, er zijn super mooie wandelingen te doen, onder andere langs de trots van Ross River: de rotsformaties de Wall of China en de Sfinx.
‘s Avonds rijden we wel eens de Kentiki Hill op om een zonsondergang te bekijken (welke van dag tot dag verschilt) en soms houden we daar ook een kampvuur of kamperen we (wederom in swags, woehoe!) op die heuvel. Echt een best leventje hier!

In de avonden is het af en toe oppassen geblazen. Het is wel handig om een zaklamp bij je te hebben zodra het donker wordt, omdat je hier in het midden van de Outback nooit weet wat voor gevaarlijke slang of spin er rondloopt. Zo heb ik al een paar bijna-gevaarlijke incidenten meegemaakt met giftige Redback spinnen, maar gelukkig is dit tot nu toe nog niet desastreus afgelopen ;-)
Een dag of vijf geleden hebben we een nest eieren verplaatst vanaf de heuvel naar de ‘gymzaal’.. het is nooit verstandig om kuikens in wording weg te halen bij de moeder, maar in dit geval was het noodzakelijk omdat er een python in de buurt rondcirculeerde en bovendien zijn de rondlopende pauwen hier ook niet helemaal heilig. We waren er een beetje bang voor dat de kuikens het niet zouden overleven, maar wat denk je dat er gebeurt (nota bene op Koninginnedag): het eerste kuiken werd geboren! En gisteren volgde nummer twee. Wat een schatjes zeg!

Na het festival, over een klein weekje, is het hier wel weer mooi geweest en wil ik m’n biezen pakken om de Outback Roadtrip voort te zetten richting Port Augusta of Adelaide.
Nu ik m’n ticket voor de tweede keer heb omgezet, heb ik extra tijd en mijn plan is daarom om naar Perth te gaan en dan misschien een rondje langs Margaret River, Denmark, Albony en Esperance.. schijnt namelijk wel mooi te zijn.
Perth is echt een takke end hier vandaan, dus het is nog ff de vraag hoe ik er ga komen. Per auto, trein of vliegtuig: het maakt me eigenlijk geen reet uit, als ik er maar kom.

Mensen, bedankt weer voor het lezen! Het verhaal was dit keer misschien wat minder reislustig dan anders, maar goed zo is het nu maar eenmaal. Ik hoop dat jullie er toch van genoten hebben en weer een leuk berichtje achterlaten natuurlijk :)! Thanks en tot snel!

Cheers xx
Dutchie