Addis en Hawasa

Hi mensen


Allereerst hartstikke bedankt voor alle leuke reacties op m’n vorige blog en op de foto’s! Echt leuk :)

Alweer een week voorbij. Het was weer veel werken, de zon scheen volop en elke dag aan de low calorie injera gezeten (in Ethiopië DE basis van iedere maaltijd)!
Zoals ik in de vorige blog al schreef, wordt injera met de hand gegeten. Het is hier heel normaal dat mensen elkaar een stuk injera in de mond stoppen als ze elkaar aardig vinden, en het is echt een soort van belediging als je dat afwijst.
Eigenlijk vind ik het maar niks dat iemand anders met z’n vuile tengels een stuk eten in je mond stopt, en gelukkig heb ik het ook nog maar één keer meegemaakt.. ik schrok er zó van dat ik spontaan in z’n vinger beet, haha oeps!!

Zondag gingen we hiken met een paar buren uit het guesthouse (2 Duitsers, 1 Israëliet, 1 Amerikaan en 1 Canadees). De plaats delict was een bos ergens 60 km ten westen van Addis (dit gegeven berust op mijn eigen oriëntatiegevoel dus valt te betwijfelen). Het probleem was: hoe komen we er? Per taxi zou een erg duur grapje worden, en minibusjes gaan zo’n end niet. Gelukkig was daar onze redder in nood Dawit, de guesthouse-eigenaar: zijn vriend wilde ook wel mee en die had toevallig nog een ‘vehicle’ waarmee we erheen vervoerd konden worden. Vol spanning gingen we kijken wat dit dan wel was.. Wat bleek: een dikke monstertruck compleet met geschilderde giraffen erop.. kijk jongens, dat is nog eens een transport. Helemaal top!
De rit naar het bos was ook zo goud, echt dwars door van die hele arme dorpjes met huisjes van klei en stro en overal schapen, geiten en ezels op straat. Inmiddels waren we op het dak van de truck gaan zitten en echt overal en nergens kwamen kinders vandaan gerend om naar ons te zwaaien; we leken de geallieerden wel :p onderweg nog ergens staan volleyballen met een groepje gastjes die we tegenkwamen. Daarna de hike, was een mooie tocht en ook lekker pi, dus echt genoten en daarna ook flinke spierpijn gehad.
Op de terugweg nog een probleempje gehad met de politie, de bestuurder had geen gordel om (volgens hem zelf wel) dus dit moest even opgelost worden.. gelukkig was dit na 1,5 al (!!) gepiept.

Ondertussen loopt het onderzoek ook lekker door, na de data-analyse op het hoofdkwartier van Sidama hebben we 2 coöperaties uitgekozen voor verdere research, wat vanaf maandag gaat gebeuren. De centrale stad in de Sidama regio is Hawasa, en daar ben ik op dit moment dan ook van het weekend aan het genieten. Tsion (m’n tolk en tevens beschermengel) komt hier pas vanavond (zondagavond) heen, omdat haar man na 2 weken van afwezigheid thuiskwam uit zijn werk, dus ik ben er zelf alvast heen gegaan. Ze heeft me in Addis wel ff een geschikte auto in geloodst, want anders kan het nog wel eens fout gaan (veel mensen spreken amper Engels). Eenmaal in de juiste car, moesten we een halfuurtje wachten totdat we gingen want het busje moest nog ff volgestouwd worden met mensen. Stapt er na een tijdje een gozer in, aan wie ik een beetje zat te vertellen wat ik in Ethiopie doe, bleek dit Tsions broer te zijn die ook naar Hawasa ging!
Wat een pak van m’n hart zeg. En wat een lieverd! De beste kerel voelde zich de hele rit erg verantwoordelijk voor me, hij legde overal van alles uit over de (super mooie) omgeving, en na 6 uur rijden rustte hij dan ook niet voordat ik goed en wel in een hostel zat. Toevallig was ex-mede-guesthouser (woord van het jaar) Dan de Israëliet ook naar Hawasa gegaan en die had alvast een kamer voor me veiliggesteld. Ik kon daarom zo doorstomen dus dit liep helemaal gesmeerd.

Hawasa is echt totaal een andere stad dan Addis. Vliegt de smog in Addis je om de oren dankzij de hoeveelheid auto’s/bussen/taxi’s, in Hawasa daarentegen heerst een oase van rust. Aan minibusjes doen ze niet, tuktuks (die hier trouwens ‘bajaj’ worden genoemd) zijn het hier helemaal. Dus ik krijg steeds een Thailand flashback ;-)
Samen met Dan een beetje door town gelopen, naar het meer - Lake van Hawasa - wat echt super mooi is! Het barst er echt van allerlei soorten veugen die af en aan vliegen. 1 soort is trouwens wel super eng, geen idee eigenlijk hoe ze heten maar het zijn net dinosaurussen: MEGA groot (maatje struisvogel) en echt met een snavel waar je U tegen zegt.. en dat loopt dan gewoon over straat te banjeren he. De eerste uren waande ik me nog ff in Jurassic Park.. maar gelukkig went het snel.
Ondanks deze angst toch stug door gegaan. Dan had na 2 uur alweer het lek en ging terug voor een powernopje en ik heb ondertussen ergens een fiets gehuurd en ben daarmee rond wezen scheuren in Hawasa.
Mensen staan je hier nog erger na te kijken/roepen dan in Addis; you, you, you is echt de topper, maar ook faranji faranji (buitenlander) doet het goed.
Ook you white white is popi (dat zouden wij eens moeten flikken in Nederland..).
Desalniettemin.. ;-) is het hier helemaal prima: een mooie omgeving en voornamelijk vriendelijke lui.

Vanaf maandag een paar dagen met Tsion naar Yirga Lem en vanuit daar naar koffieboeren van co-op Bokasso, spannend!! Nu komt het moment van de waarheid; echt ff vlammen nu dus voor dat onderzoek!!
Jullie horen gauw of dit is gelukt.

Essshhhhi (nee, ik jaag geen kat weg. Dit is wat men hier om de haverklap zegt en het betekent O.K., maar soms ook Doei, dus bij deze).