Taiwan touches your heart

Ha peoples

Wat moet jij nou weer in Taiwan.. hoor ik jullie denken. Nou het zit zo: ik ga 5 maanden naar Australie om te backpacken en (hopelijk) te werken, en mijn vliegtuig maakte een tussenstop in Taiwan. Omdat ik van verschillende mensen zeer positieve verhalen over dit land had gehoord, leek het me wel een top ideetje om die tussenstop een beetje te rekken naar een dag of 12 om hier eerst is ff rond te reizen.. onder het mom van: nu we er toch zijn..!
Taiwan is een eiland ten oosten van China. Ondanks dat ze zelf beweren onafhankelijk te zijn, behoort het tot China omdat de meeste landen Taiwan niet als onafhankelijk hebben erkend. De hoofdtaal is Mandarijn.

Ik wist eigenlijk helemaal niks van heel Taiwan af, alleen dat ze veel kleding produceren voor de H&M ;-) en ik had wel een flauw vermoeden dat het ergens richting China zou liggen. Zonder ook maar iets aan achtergrond info over Taiwan op te zoeken (ja, slecht), heb ik lukraak een hostelletje geboekt in Taipei (hoofdstad, ligt in het noorden van Taiwan) zodat ik in ieder geval iets had om heen te gaan na aankomst. Vanuit daar een beetje in iedereen z'n Lonely Planet wezen gluren/op internet gezocht/gevraagd wat leuk is om te doen in Taiwan. Uiteindelijk heb ik hier een prima tripje achter de rug!

De eerste anderhalve dag in Taiwan ben ik in Taipei gebleven om per metro de Taipei 101 (2de hoogste gebouw ter wereld), buddha tempels en nachtmarktjes te bezoeken. Super goed geregeld dat metro netwerk! Het viel me meteen op dat alles hier zo schoon is en dat de mensen er zo keurig verzorgd en ultra hip bij lopen, dat had ik niet verwacht (had misschien ook ff een boekje over Taiwan moeten lezen). Geen rotzooi op straat en al die narigheid, dus dat is alvast een eerste dikke pluim! Iedereen is hier volgens mij ook bang om Sars op te lopen ofzo, want veel mensen hebben een mondkapje op (die in alle soorten en maten te koop zijn, van Hello Kitty tot Spiderman), en ik heb -serieus waar- verschillende mensen met mondkapje op en ovenwanten aan (!)op de scooter zien rijden.. Hilarisch!

Na korte navraag in het hostel besloot ik een bus te pakken en meteen maar helemaal naar het zuidelijkste puntje van Taiwan te gaan, aangezien daar strand is en de meeste kans was op zonneschijn. De meid in het hostel had de route (welke bus, waar overstappen, waar eruit etc) opgeschreven in Chinees. Dit bleek geen overbodige luxe aangezien de mensen buiten Taipei nauwelijks Engels praten.. aanradertje dus voor als je naar Taiwan gaat!
In het zuiden (Kenting) heb ik drie dagen lang een door de omgeving getourd per voet en per fiets. Ook 1 dag wezen hiken met 2 Duitsers door een botanische tuin bovenop de berg. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de heuvels en het zuidelijkste puntje van het eiland.. super mooi!

Vanaf Kenting ben ik per trein doorgegaan naar Taitung wat aan de oostkust ligt. Na wat lichtelijke research op internet vond ik een goed aangeschreven + goedkoop hostel in het nabijgelegen dorpje,'Dulan'. In Dulan was geen toerist te bekennen en was het bovenal heeeeerlijk rustig.. hier was ik wel even aan toe na het toeristische zuiden. Vreemd genoeg bleek het hostel bij aankomst vol te zitten! Gelukkig was er een buurvrouwtje ergens om de hoek die en hostel/boerderij had zonder ook maar 1 toerist, dus daar kon ik terecht. Er lagen 2 jongens bij me op de kamer die daar verbleven in ruil voor huishoudelijke klusjes, dus ik lag er niet helemaal in mn eentje weg te kwijnen. Meteen werd ik in de vriendengroep van 1 van die gozers opgenomen en achterop de scooter langs de kust meegenomen, was echt gaaf. 's Avonds met een groepje locals 'hotpot' gegeten, een typisch Taiwanees gerecht. Het is een soort soep met van alles erin: groenten, vlees, tofu, champignonnen dus je vist er gewoon uit waar je trek in hebt. Echt een goud avondje, ook al werd er voornamelijk Chinees gesproken, het was gewoon genieten!
Met 1 van die meiden die ook bij de hotpot party (zo noemden ze het zelf) was, ben ik de volgende dag de Dulanshan Hike wezen doen, een super gave hike dwars door de jungle op de bergen. Af en toe glipt er een slang tussen je benen door (!), en je moet een beetje oppassen voor giftige insecten, maar het was echt zeer zeker de moeite waard! Heen- en terug naar die berg zijn we wezen liften. Het voordeel was dat mn hike mattie Chinees sprak, dus dat scheelde weer een hoop miscommunicatie. Tijdens 1 lift kreeg ik een Taiwanese 'kauwgum' in mn handen geschoven (had het meeste weg van een beukennootje).. of ik dat even wilde testen? Mn hike mattie waarschuwde nog dat het en scherpe smaak zou zijn.. maar was het maar zo'n feest! Ik kauwen op dat ding, er was echt geen doorkomen aan.. net alsof je op een blok hout zit te knagen. Er zat ook helemaal geen smaak aan, dus ik snap echt niet waarom ze daar hier zo'n hoge pet van ophebben.. nee hoor, niet echt mijn ding deze troep!

Na Taitung ben ik langs de ooskust weer naar het noorden gegaan met als volgende bestemming Huelien. Hier heb ik 1 dag een fietsroute langs de kust gedaan met mn Engelse kamergenoot die tot in den treure de oren van mn kop bleef lullen. Op de automatische piloot af en toe ja en nee geknikt, met in mn achterhoofd: morgen ben je weer van hem af. Maar wat bleek: hij ging de volgende dag met me mee naar de Taroko Gorge (ook al had hij dat al gedaan) om de tocht daar te doen! Ik dacht ff dat ik gek werd, maar goed.. na ontkenning en woede volgt altijd acceptatie dus ben ik maar wezen roeien met de riemen die ik had. Ondanks het geouwehoer in mn rechteroor heb ik enorm genoten van de tocht door het ravijn in Taroko National Park. Van half 11 's ochtends tot 17u 's middags non-stop gelopen en geklommen; super. Taroko National Park mensen, onthoud deze naam.

En nu zit ik weer in Taipei, morgenavond pak ik het vliegtuig naar Sydney!! Kan echt niet wachten! Maar eerst nog ff flink genieten hier van het eten op de nachtmarktjes en de vriendelijkheid van de mensen, want werkelijk waar: zulke lieve poepies van mensen (allemaal ook echt) zoals je ze hier hebt, vind je ze niet gauw!

Ik hoop dat jullie door middel van mijn verslagen een idee krijgen van mijn reis door Taiwan en door de tocht in Australie. Bedankt voor het lezen :) !

Tot snel!
Liefs Marianne